กระสวยดั้งเดิมใช้ในการทอผ้าของแม่คำใหม่ ช่วงปี 2520 ใช้บรรจุหลอดพุ่งสอดไประหว่างช่องว่างของเส้นไหมยืน แกะจากไม้เนื้อแข็งให้เรียวสองด้าน ป่องตรงกลาง เจาะเป็นช่องสำหรับใส่หลอดด้าย ช่างทอจะพุ่งกะสวยที่มีเส้นด้ายไประหว่างเส้นยืนที่ถูกเหยียบให้ถ่างออกสลับกันไปมา จากด้านหนึ่งของกี่ไปยังอีกด้านหนึ่ง เกิดเป็นโครงสร้างหลักของผืนผ้า