เทคนิคที่ใช้ : ทอขัดธรรมดา, ทอขัดธรรมดา สลับเส้นยืน, เกาะล้วง, จก

หัวผ้าซิ่น
วัสดุที่ใช้ในการทอ : ฝ้าย
สีที่ใช้ในการทอ : สีขาว, สีดำ

ตัวผ้าซิ่น
วัสดุที่ใช้ในการทอ : ฝ้าย
ลวดลายที่ใช้ในการทอ : ลายริ้วแนวขวางลำตัว (ต๋าสามแลว) (การสลับสีเส้นยืน)
สีที่ใช้ในการทอ : สีดำ, สีขาว, สีเขียวอ่อน

ตีนผ้าซิ่น
วัสดุที่ใช้ในการทอ : ฝ้าย, ไหม
ลวดลายที่ใช้ในการทอ :

1. ลายหลัก – ลายเจียงแสนหงส์ดำ (เชียงแสนหงส์ดำ), ลายขันเงี่ยง, ลายนกกินน้ำฮ่วมต้น (นกกินน้ำร่วมต้น)
2. ลายประกอบ – ลายนกกินน้ำฮ่วมต้น (นกกินน้ำร่วมต้น), ลายขอไล่
3. ลายเชิง – ลายหางสะเปาแบบจอมทอง (แบบอวบอ้วน)

สีที่ใช้ในการทอ : สีดำ, สีแดง, สีขาว, สีเขียวอ่อน, สีเหลือง, สีชมพู, สีส้ม, สีฟ้า

ผ้าซิ่นตีนจก รูปแบบอำเภอจอมทอง จังหวัดเชียงใหม่ เป็นผ้าโบราณหายากมาก ส่วนหัวซิ่นมีการนำผ้าฝ้ายสีขาวและสีแดงมาเย็บเพลาะต่อกัน ตัวซิ่นเป็นฝ้ายทอขัดธรรมดาเป็นลายริ้วแนวขวางลำตัว เรียกว่า “ต๋าสามแลว” มีการใช้เส้นพุ่งปั่นไกซึ่งเป็นการควบเส้นสองสี คือสีเขียวอ่อนและสีขาว ส่วนตีนซิ่นจะใช้เส้นยืนสีดำ (ส่วนที่จกลาย) และสีแดง (ส่วนท้องผ้า) โดยจกด้วยเส้นฝ้ายหรือไหมคำ  ส่วนเชิงลายหางสะเปาแบบจอมทองจะนิยมจกลายให้อวบอ้วนเป็นสีดำสลับสีขาว ใช้เป็นเครื่องนุ่งห่มท่อนล่างของสุภาพสตรี

แหล่งอ้างอิงข้อมูล :
SACICT Collection : Textiles and Yan Lipao Basketry ศูนย์ส่งเสริมศิลปาชีพระหว่างประเทศ (องค์การมหาชน) ปีที่ตีพิมพ์ 2561