เทคนิคที่ใช้ในการทอ : ทอขัดธรรมดา,เกาะล้วง,จก

หัวผ้าซิ่น ขนาดยาว/รอบวง : 25/144 เซนติเมตร
วัสดุที่ใช้ในการทอ : ฝ้าย
สีที่ใช้ในการทอ : สีขาว, สีน้ำตาลเข้มเกือบดำ

ตัวผ้าซิ่น ขนาดยาว/รอบวง : 58/144 เซนติเมตร
วัสดุที่ใช้ในการทอ : ไหม
ลวดลายที่ใช้ในการทอ : ลายริ้วแนวขวางลำตัว (ต๋าแหล้ม) (การสลับสีเส้นยืน)
สีที่ใช้ในการทอ : สีม่วง, สีดำ, สีขาว

ตีนผ้าซิ่น ขนาดยาว/รอบวง : 34/144 เซนติเมตร
วัสดุที่ใช้ในการทอ : ฝ้าย, ไหม, ไหมคำ (ไหมทองหรือไหมเงิน)

ลวดลายที่ใช้ในการทอ

1. ลายหลัก – ลายโกมละกอน (โคมขอละกอน), ลายขันละกอน
2. ลายประกอบ – ลายเครือขอ, ลายขอไล่
3. ลายเชิง – ลายหางสะเปาเชียงใหม่

สีที่ใช้ในการทอ : สีดำ, สีแดง, สีม่วง, สีเงิน, สีทอง, สีเขียว, สีเหลือง

ผ้าซิ่นตีนจกไหมคำ เป็นผ้าซิ่นตีนจกไหมคำรูปแบบเวียงเชียงใหม่ ซึ่งประกอบด้วย หัวผ้าซิ่นที่นำผ้าฝ้ายสีขาวและสีน้ำตาลเข้มมาเย็บเพลาะต่อกัน ตัวผ้าซิ่นเป็นการทอขัดลายธรรมดาเป็นลายริ้วขวางลำตัว ชาวไทยวนเรียกว่า “ต๋าแหล้ม” ซึ่งเป็นลวดลายที่เกิดจากการทอสลับเส้นยืน และตีนผ้าซิ่น เป็นการตกแต่งลายผ้าด้วยการจกไหมสีและไหมคำ

แหล่งอ้างอิงข้อมูล :
SACICT Collection : Textiles and Yan Lipao Basketry ศูนย์ส่งเสริมศิลปาชีพระหว่างประเทศ (องค์การมหาชน) ปีที่ตีพิมพ์ 2561