เทคนิคที่ใช้ : การแกะสลักไม้แบบลอยตัว และ แบบนูนต่ำ
กระบวนการสร้างสรรค์ชิ้นงาน (โดยละเอียด) :

1. ออกแบบ
   ร่างแบบบนกระดาษ กำหนดท่วงท่า ขนาด และสัดส่วนของชิ้นงานตามต้องการ (บางครั้งก็วาดลงบนชิ้นงานเลย)
2. เตรียมไม้
   คัดเลือกไม้ที่จะใช้แกะ ไม้ที่นิยมนำมาใช้ในงานแกะสลัก ได้แก่ ไม้สัก เป็นไม้ที่ไม่แข็งเกินไป มีลายไม้สวยงาม ทนทานต่อสภาพดินฟ้าอากาศและปลอดภัยจากแมลง แต่ปัจจุบันเป็นไม้หวงห้าม จึงใช้ไม้ที่นิยมรองลงมาเช่น ไม้โมก ไม้สน ไม้ขี้เหล็ก ไม้ขนุน หลักที่สำคัญคือ ไม้ที่นำมาทำการแกะสลักจะต้องไม่มีตำหนิ เพราะจะทำให้งานชิ้นนั้นขาดความสวยงาม สำหรับชิ้นงานนี้ส่วนที่แกะสลักช้างแบบลอยตัวใช้ไม้ขี้เหล็กและไม้ขนุน ส่วนที่แกะสลักแบบนูนต่ำใช้ไม้จากโคนต้นตาล  เมื่อเลือกไม้ได้แล้ว ตัดไม้เป็นแท่งสี่เหลี่ยมด้วยเลื่อยไฟฟ้าให้ได้ขนาดตามต้องการ
3. ร่างแบบบนไม้
   ใช้ชอล์กร่างแบบตามที่ได้ออกแบบไว้ลงบนแท่งไม้ ใช้พู่กันจุ่มหมึกสีดำวาดซ้ำเพื่อให้ลายเส้นชัดเจนขึ้น
4. แกะไม้
   ใช้สิ่วและค้อนแกะลายตามลายที่ร่างไว้บนแท่งไม้ โดยเริ่มจาการสกัดไม้ส่วนที่ไม่ต้องการออกก่อน จนกระทั่งเป็นรูปร่าง แล้วเก็บรายละเอียดและลวดลายบนตัวช้าง ส่วนสำคัญของช้างที่ครูเพชรให้ความสำคัญมากที่สุดคือการแกะสลักดวงตา ที่ต้องใช้การสังเกตจากดวงตาช้างจริงๆ  การเข้าถึงความรู้สึก และใช้ความเชี่ยวชาญถ่ายทอดแกะให้ดวงตาของช้างดูมีชีวิต อารมณ์ และความรู้สึกที่เหมือนจริง
5. ย้อมสีผิว
   นำผลมะเกลือหมักกับน้ำปูนใสผสมสีฝุ่นสีดำทาย้อมลงบนผิวชิ้นงาน ให้ผิวของช้างเข้มเหมือนจริงมากขึ้น ทิ้งไว้ให้แห้ง แล้วใช้แปรงทองเหลืองขัดชิ้นงาน จะได้ชิ้นงานเป็นสีดำเทาดูมีมิติเป็นธรรมชาติ
6. เคลือบชิ้นงาน
   ใช้สีเคลือบสปรย์ฉีดเคลือบชิ้นงาน

ครูเพชร วิริยะ หรือที่รู้จักกันโดยทั่วไปคือ สล่าเพชร (สล่า เป็นภาษาเหนือใช้เรียกช่างผู้เชี่ยวชาญในแถบล้านนา) ผู้มีหัวใจรักและผูกพันในวิถีถิ่นลานนาที่ความผูกพันกับ “ช้าง” มาตั้งแต่บรรพบุุษ จึงได้ให้ความสนใจงานแกะสลักรูปช้างเป็นพิเศษ นําภูมิปัญญาที่สั่งสมมาพัฒนาต่อยอด ฝึกฝน และค้นคว้าหาความรู้ทั้งศาสตร์และศิลป์จากหลากหลายตำราที่เกี่ยวกับช้างจนฝังอยู่ในจิตและวิญญาณ  เปลี่ยนภาพจริงลงสู่เนื้อไม้ ถ่ายทอดเรื่องราววิถีชีวิตของช้างเป็นงานแกะสลักช้างไม้เสมือนจริงราวมีชีวิต อย่างมีเอกลักษณ์เฉพาะตน ด้วยการเลียนแบบท่าทางของช้าง ตลอดจนการแสดงอารมณ์ อากัปกิริยาต่าง ๆ ของช้างอย่างเป็นธรรมชาติ ผ่านรูปลักษณ์ที่เน้นสัดส่วนเสมือนจริงอย่างสวยงาม ทั้งช้างหนึ่งตัว สองตัว สามตัว ไปจนถึงลักษณะท่าทางของช้างเวลาอยู่รวมกันเป็นโขลง  จนเป็นที่ได้รับการกล่าวถึงว่าเป็นสล่าผู้มากฝีมือและเป็นบรมครูแห่งวงการงานแกะสลักช้างไม้ ที่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางมาจนถึงทุกวันนี้ และยังคงมุ่งมั่นที่จะพัฒนางานแกะสลักไม้ ให้เป็นงานศิลปะที่ส่งต่อเรื่องราวทั้งศาสตร์และศิลป์ อัตลักษณ์ประจําถิ่น วัฒนธรรม และสะท้อนความผูกพันระหว่าง “ช้าง” กับผืนแผนดินไทย ให้ลูกหลานรุ่นต่อไปได้จดจํา จนได้มีโอกาสรวบรวมชาวบ้านในอําเภอหางดง ตั้งกลุ่มแกะสลักช้างขึ้นมาในชื่อ “บ้านจ๊างนัก” (แปลว่า บ้านที่มีช้างอยู่จำนวนมาก)  เพื่อสืบสานภูมิปัญญาการแกะสลักไม้สร้างสรรค์ผลงานศิลปะแกะสลักไม้เป็นผลงาน “ช้าง” ให้คงอยู่ต่อไป

แหล่งอ้างอิงข้อมูล :

• สถาบันส่งเสริมศิลปหัตถกรรมไทย (องค์การมหาชน). 2565. ทายาทช่างศิลปหัตถกรรม ครูช่างศิลปหัตถกรรม ครูศิลป์ของแผ่นดิน ประจําปี 2564. กรุงเทพมหานคร.สถาบันส่งเสริมศิลปหัตถกรรมไทย .(องค์การมหาชน) n.d. “นายเพชร วิริยะ”. www.sacit.or.th. Accessed กรกฎาคม 2566, 2 . https://www.sacit.or.th/th/detail/2021-11-26-11-14-17.
• เพชร วิริยะ. สัมภาษณ์โดย บริษัท วี วิว โก จำกัด. 2 มิถุนายน 2566.

• บริษัท วี วิว โก จำกัด
• ฝ่ายส่งเสริมและเผยแพร่องค์ความรู้ สำนักส่งเสริมคุณค่าหัตถศิลป์ สถาบันส่งเสริมศิลปหัตถกรรมไทย (องค์การมหาชน)