เทคนิคที่ใช้ : เทคนิคการดุนโลหะ
กระบวนการสร้างสรรค์ชิ้นงาน (โดยละเอียด) :

1. เตรียมแผ่นโลหะ ตามขนาดที่ต้องการ และนำโลหะไปเผาเพื่อให้อ่อนตัวและมีความยืดหยุ่น
2. ร่างแบบบนแผ่นกระดาษ แล้วจึงนำมาติดลงบนชิ้นงาน หรือช่างบางท่านอาจร่างแบบลงบนเนื้อโลหะโดยตรงตามความถนัดและรูปแบบการสร้างลายบนชิ้นงาน
3. สลักเส้น หรือการสร้างเส้นประบนแผ่นโลหะฯ เป็นการกำหนดตำแหน่งรูปทรงหรือลวดลายเพื่อให้มีความแม่นยำในการดุน
4. ดุนโลหะฯ คือ การดันแผ่นโลหะฯ ยืดตัวจากอีกด้านของแผ่นที่สลักเส้นกำหนดตำแหน่งไว้ด้วยชันหรือดินน้ำมัน
5. ใส่ชัน หรือ เข้าชัน (ชัน เป็นยางไม้ป่าชนิดหนึ่ง พบในป่าเบญจพรรณบริเวณภาคเหนือของไทย) หลังจากที่ดุนได้ความนูนของรูปทรงหรือลวดลายบนเนื้อโลหะแล้ว  จึงเคี่ยวชันดิบที่มีลักษณะเป็นก้อนยางแข็ง
   สีน้ำตาลอ่อนถึงเข้ม ช่างสลักดุนทางเหนือนิยมเคี่ยวชันด้วยเตาถ่าน ผสมกับดินเหนียว เพื่อเพิ่มความหนาแน่นของเนื้อชัน และเพิ่มความหนืดของชันด้วยน้ำมันหมูที่ผ่านการใช้งานแล้ว เนื่องจากต้องใช้เวลา
   ในการเคี่ยวและการเตรียมชันค่อนข้างนาน เมื่อชันเหนียวได้ที่จะมีสีน้ำตาลเข้มเกือบดำ จึงนำไปเทใส่หรือติดแผ่นโลหะฯ เข้ากับชัน เพื่อสลักรูปหรือลวดลายในกระบวนการสลักดุนต่อไป โดยชันจะทำหน้าที่เป็น
   ตัวรองแผ่นโลหะฯ ให้อยู่ตัวจนสามารถสลักแผ่นโลหะด้วยอุปกรณ์ต่าง ๆ ทำให้เกิดมิติ หรือเส้นที่มีความคมชัดได้รูปทรงลวดลายที่ต้องการ โดยที่แผ่นโลหะฯ จะไม่ยุบบิดเบียวหรือเสียรูปทรง
6. สลักเก็บรูปทรงชิ้นงาน โดยใช้สิ่วที่มีลักษณะหัวมน สลักบนลวดลายรูปทรงเพื่อแบ่งมิติชั้นตามรอยของรูปแบบ และความลึก-ตื้น ของจังหวะลาย
7. ลูบลาย หรือการเติมพื้นผิวบนชิ้นงาน การลูบลาย คือ การเก็บรายละเอียดพื้นผิวให้มีความเรียวหรือเกิดความเหลี่ยมคม ในลักษณะของลวดลาย และลักษณะของการทำพื้นผิวของรูปทรงต่าง ๆ เพื่อให้เกิดผิวสัมผัส
8. เผาชันออก หรือ ออกชัน โดยใช้ความร้อนจากไฟเผาให้ชันละลายออกจากชิ้นงาน โดยชันที่เผาออกมาแล้ว สามารถนำมาต้มใหม่เพื่อใช้ในการสลักดุนชิ้นงานอื่น ๆ ต่อไป แล้วจึงนำไปทำความสะอาดและขัดทำความสะอาดคาบเขม่าชันออกให้หมด
9. ทำสี การทำสีด้วยสีน้ำมันรวมน้ำมันสน ทำสีที่ผสมไว้ให้ทั่วและเช็ดออกด้วยผ้าชุบน้ำมันสนให้เกิดมิติสูงต่ำ หรือมิติแสงเงาเพิ่มขึ้น เมื่อสีแห้งดีแล้วให้ใช้น้ำยาล้างจาน ล้างทำความสะอาดอีกครั้ง
   ขัดด้วยฟอยขัดหม้อ จะทำให้แผ่นอลูมิเนียมมีความเงางามมากขึ้น การทำสีบนชิ้นงานสลักดุนมีหลายวิธีได้แก่ การปิดทอง การปัดทอง การลงยาสี

งานของครูดิเรก เน้นเครื่องโลหะแผ่นนูนต่ำเป็นหลัก ใช้สำหรับวางประดับตกแต่ง หรือ มอบเป็นของขวัญ ของที่ระลึกในโอกาสสำคัญ ซึ่งงานสลักดุนแต่ละภาพครูดิเรกมักแฝงความหมายตามความเชื่อ
หรือวัฒนธรรมร่วมสมัยบางอย่างลงไปในงาน  เกิดเป็นงานศิลปหัตถกรรมที่สร้างคุณค่าและสื่อความหมายทางจิตใจเพิ่มขึ้น เช่น ภาพครุฑเน้นเสริมพลังผู้ครอบครอง ภาพโขลงช้างเสริมความสามัคคี
สำหรับบริษัทหรือองค์กร เป็นต้น ซึ่งภาพโขลงช้างเป็นภาพที่ได้รับรางวัล Asian awards อีกด้วย กรรมวิธีและขั้นตอนการทำงานการดุนลายบนแผ่นโลหะ อาศัยเครื่องมือเพียงค้อนและแท่งเหล็กเท่านั้น
โดยแท่งเหล็กที่ใช้มีหลากหลายรูปแบบ แท่งเหล็กปลายแหลมสำหรับทำพื้นผิวละเอียดอย่างพุ่มไม้ แท่งเหล็กปลายแคบยาวสำหรับทำโครงร่างกาย แท่งเหล็กปลายมนกลมสำหรับทำพื้นผิวอย่างทางเดิน
ในการสร้างสรรค์ครูดิเรกจะร่างภาพบนแผ่นโลหะก่อนจากนั้นเลือกว่าจะให้ส่วนใดนูนขึ้นมาส่วนใดเว้าลึกลงไป จากนั้นใช้ค้อนทุบแท่งเหล็กปลายบนบริเวณส่วนที่ต้องการให้นูนนูนออกมา
ทักษะการดุนโลหะของครูดิเรก พัฒนาจากการฝึกฝนเริ่มต้นจากการทำภาพช้างนูนต่ำซึ่งผลงานชิ้นแรกยังไม่เข้าที่เข้าทางต้องอาศัยการฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง ลองผิดลองถูกจนเข้ามือ
สิ่งสำคัญที่ครูดิเรกใส่ใจ คือ ค้อน เนื่องจากเป็นอุปกรณ์หลักในการประดิษฐ์ชิ้นงานต้องระวังไม่ให้ค้อนเล่นมือซึ่งเป็นศัพท์เฉพาะทางช่าง หมายถึง การที่หัวค้อนไม่เรียบสม่ำเสมอ ทำให้มีแรงกระแทกกับมือที่จับมากขึ้น
ซึ่งกระทบต่อการสร้างสรรค์ของช่างได้ในระยะยาว