นางเจ๊ะนาตีป๊ะ มะหิและ ถือเป็นสมาชิกศิลปาชีพรุ่นแรกที่เรียนรู้และฝึกฝนการปักผ้าด้วยมือหรือ การปักซอยแบบไทย จากโครงการศิลปาชีพกลุ่มปักผ้าบ้านดาฮง ตำบลเชิงคีรี อำเภอศรีสาคร จังหวัด นราธิวาส จากความชื่นชอบในงานปักผ้าและทักษะความสามารถที่เพิ่มพูนจากการเรียนรู้เทคนิคการปักซอยโดยครูศิลปาชีพ ประกอบด้วยความสามารถและความมุ่งมั่น ทำให้นางเจ๊ะนาตีป๊ะ มีความชำนาญในการปักซอยจนถึงขั้นการปักด้วยเส้นไหมเส้นเล็ก สร้างสรรค์งานปักซอยที่มีความละเอียด ประณีต และมีเอกลักษณ์สะท้อนวิถีชีวิตและทรัพยากรธรรมชาติอันอุดมสมบูรณ์ของแดนใต้ สืบสานพระราชปณิธานในสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง ในการอนุรักษ์งานปักซอยแบบไทยมากว่า 20 ปี
การปักซอย หรือ การปักซอยแบบไทย เป็นการปักด้วยมือโดยใช้เส้นด้ายดีเอ็มซี หรือเส้นไหมปักลงบนผืนผ้า การปักผ้าต้องมีความประณีตเรียบร้อยสวยงามตลอดทั้งผืน ลวดลายที่ปักต้องเด่นชัดสวยงาม และถูกต้องตามลักษณะลายปักพื้นฐาน งานปักผ้าปักซอยแบบไทย ได้รับการยกย่องว่าเป็นงานประณีตศิลป์ที่มีคุณค่า เหนือกว่างานปักด้วยเครื่องจักรมาก ผ้าปักซอยแบบโบราณของไทย ใช้การปักขึ้นลงถี่ ๆ ไปตามลวดลายภาพต้นแบบ โดยขึงผ้ากับสะดึง ผู้เริ่มต้นฝึกปักจะใช้เส้นด้าย ส่วนผู้มีฝีมือขั้นสูงจะใช้เส้นไหมเส้นเล็กไปจนถึงขนาดเล็กมากเท่าเส้นผม และใช้ลวดลายที่มีรายละเอียดมากขึ้น ลวดลายต้นแบบผ้าปัก มักเป็นภาพจากวรรณคดีไทย หรือ ภาพจากธรรมชาติ เช่น ดอกไม้ ป่าธรรมชาติ สัตว์ต่าง ๆ เป็นต้น ผลงานผ้าปักซอย เมื่อสำเร็จออกมาแล้วจะเป็นภาพที่งดงาม และมีชีวิตชีวาราวกับภาพเขียน หรือภาพถ่าย