ผ้าซิ่นตีนจก ไท-ยวน ลับแล 2

กลุ่มงานศิลปหัตถกรรม ประเภทงานหัตถศิลป์ไทย

ลวดลายประกอบ ผ้าซิ่นตีนจก ไท-ยวน ลับแล  ชิ้นนี้ ส่วนตีนจกประกอบด้วย ลายดอกหงส์ใหญ่ ส่วนตัวซิ่นเป็นลายดอกเคียะ ขามดแดง
ผ้าซิ่นตีนจก ไท-ยวน ลับแล ชิ้นนี้ เป็นการนำลวดลายจกโบราณ มาผสมผสานกันตัวซิ่นดอกเคี๊ยะด้วยการปั่นไก

ประเภทงานหัตถกรรม :
เครื่องทอ
กลุ่มวัฒนธรรม :
ไทยวน
ขนาด :
ความกว้าง 100 เซนติเมตร ความยาว 180 เซนติเมตร
วัสดุ :
เส้นไหม สีย้อมจากวัสดุให้สีธรรมชาติ
อายุ/ปีที่ผลิต :
2558
รายละเอียดชิ้นงาน

เทคนิคที่ใช้ : ผ้าซิ่นตีนจก ไท-ยวน ลับแล ชิ้นนี้ ใช้เทคนิคการทอจก แบบโบราณดั้งเดิมที่สืบทอดแต่ครั้งบรรพบุรุษไท-ยวน โดยการจกด้วยขนเม่น
การจก เป็นเทคนิคการทำลวดลายบนผืนผ้าด้วยวิธีการเพิ่มได้พุ่งพิเศษเข้าไปเป็นช่วง ๆ ไม่ติดต่อกันตลอดหน้ากว้างของผ้า โดยใช้ขนเม่น ไม้ หรือนิ้วมือยกหรือจกเส้นด้ายเส้นยืนขึ้น และสอดเส้นด้ายพุ่งพิเศษเข้าไปตามลวดลายและสีสันที่ผู้ทอสร้างสรรค์ขึ้น ทั้งนี้คำว่า “จก”  นั้นภาษาไทยท้องถิ่นหมายถึง การควัก ล้วง ขุด คุ้ย ซึ่งลักษณะของกระบวนการทอผ้าจก คือ จะต้องใช้การควัก ล้วง ดึง เส้นด้ายพุ่งพิเศษขึ้นลงเพื่อสร้างลวดลาย จึงสามารถออกแบบลวดลายและสีสันของผ้าจกได้ซับซ้อน และเพิ่มสีสันในลวดลายได้หลากหลาย  ผู้ทอผ้าจกในประเทศไทย นิยมทอสำหรับส่วนหรือองค์ประกอบที่เป็นส่วนสำคัญอย่างตีนซิ่น เพื่อนำมาประกอบตัวซิ่น จึงมีการเรียกผ้าซิ่นที่ทอด้วยเทคนิคจกว่า “ผ้าซิ่นตีนจก” หรือ “ผ้าตีนจก”

ข้อมูลแหล่งที่มา