เทคนิคที่ใช้:  การจักสานไผ่สานละเอียด  การย้อมสีไผ่
วัตถุดิบ

• ไม้ไผ่ : ใช้ไม้ไผ่นวล ในพื้นที่จังหวัดชลบุรี ระยอง จันทบุรี และตราด มีคุณภาพดีเนื่องจากความชุ่มชื้นของพื้นที่ ซึ่งโดยธรรมชาติจะขึ้นอยู่ตามเชิงเขาใกล้น้ำตก ในกรณีที่มีปลูกต้องมีระบบการจัดการที่ดี อายุที่เหมาะสมในการใช้งาน 2-3 ปี โดยเลือกไม้ไผ่นวล ปล้องยาว ผิวละเอียดเนียน เนื้อเหนียวและอ่อนสามารถจักเป็นเส้นตอกได้ง่าย ทั้งนี้กระบวนการขั้นตอนการเตรียมเส้นตอกที่เป็นภูมิปัญญาที่ส่งต่อมาจากอดีต  โดยเลือกใช้ไผ่นวลที่มีอายุไผ่เหมาะแก่การจักสานไผ่ละเอียด และใช้เพียงผิวและเนื้อไผ่ที่ลึกเพียง 1.5 มิลลิเมตร เพื่อรักษาคุณภาพของผลิตภัณฑ์ให้ได้มาตรฐานสม่ำเสมอ
• หวาย : หวายหอม โดยธรรมชาติเนื้อละเอียด ผิวมันเนียนใช้สำหรับทำหูกระเป๋า โครงตะกร้า เป็นต้น

กรรมวิธีสร้างสรรค์ชุดเชี่ยนเมี่ยงสานด้วยไม้ไผ่ ประกอบด้วย ฐานรอง 3 ชิ้น งานจักสานไม้ไผ้ทรงลูกแอปเปิ้ลสำหรับใส่เครื่องเมี่ยง  7 ลูก และ ถ้วยเครื่องเคียง 1 ชิ้น
• ฐานรองชิ้นที่ 1 ฐานใหญ่ขึ้นก้นฐานด้วยลายเฉลว ขัดด้วยไม้ขัด 3 ขาใส่หลักขา  6 มุม ปิดทับขาด้วยลายจูงนาง รัดรอบฐานตะกร้าด้วยลายสันปลาช่อน ผูกขอบ   5 หวาย แล้วขึ้นตัวตะกร้าด้วยลายเชี่ยน ซึ่งเป็นลายโบราณ จับขอบผูกหวายปากตะกร้าด้วยจูงสันปลาช่อน
• ฐานรอง ชิ้นที่ 2 ขึ้นก้นฐานด้วยลายเฉลวงมีขนาดเล็กกว่าส่วนฐาน ขัดลายด้วยไม้ขัด 3 ขาเพิ่มความแข็งแรง แต่ไม่ต้องใส่หลักขาเหมือนส่วนฐาน ขึ้นลายเชี่ยน
• ฐานรอง ชิ้นที่ 3 เป็นส่วนที่เป็นฐานรองลูกแอปเปิ้ล ขนาดต้องปิดปากตะกร้าใบใหญ่ตัวฐานล่างพอดี การขึ้นรูปงานเหมือน 2 ชิ้นแรก ต่างกันที่ส่วนตัวลายของชิ้นงานเป็นลายพิกุลร่วง
• ลูกแอปเปิ้ล  ส่วนตัวลูกขึ้นรูปงานด้วยลายเวียนจากส่วนฐาน รัดด้วยหวายขึ้นรูปก้นลูกแอปเปิ้ล  ขึ้นรูปลูกด้วยลายไพลด้านล่าง เข้าโครงลูกด้วยไม้ไผ่ลายตั้ง สานด้วยลายขัดธรรมดาจบขอบลูกแอปเปิ้ลด้วยลายไพล ด้านในลูกแอปเปิ้ล สานด้วยลายสามธรรมดา จับขอบใส่ลิ้นให้ปิดรับกับส่วนฝาได้
• ฝาแอปเปิ้ล ใช้ลายขัดขึ้นรูปฝาปิดแอปเปิ้ลด้วยลายไพลไล่ขึ้นไปสลับด้วยลายขัดธรรมดา แล้วจบด้วยลายไพล เรียงไม้ไผ่เป็นตัวจบงาน เพื่อรองรับเส้นหวายเป็นตัวจับเปิดลูกแอปเปิ้ล
• ถ้วยเครื่องเคียง ขึ้นรูปงานด้วยลายเวียนจากส่วนฐาน ขึ้นรูปถ้วยด้วยลายไพล   สานด้วยลายขัดธรรมดา

• ศูนย์ส่งเสริมฝีมือจักสานด้วยไม้ไผ่ อำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี ได้เริ่มก่อตั้งขึ้นตั้งแต่ปี พ.ศ. 2521 จนถึงปัจจุบัน ซึ่งเมื่อแรกเริ่มในปี พ.ศ. 2521 มูลนิธิส่งเสริมศิลปาชีพฯ ในสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์พระบรมราชินีนาถ ได้มีโครงการส่งเสริมและอนุรักษ์ฝีมือจักสานด้วยไม้ไผ่ที่มีฝีมือละเอียดอ่อน และมีความประณีตสวยงามโดยมีเจตนาที่จะอนุรักษ์ศิลปหัตถกรรมพื้นบ้านซึ่งเป็นภูมิปัญญาของท้องถิ่นแต่เดิมมา
• พร้อมทั้งมีเจตนาที่จะช่วยเหลือดูแลรายได้ของช่างฝีมือทั้งหลายให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นและสามารถถ่ายทอดภูมิปัญญาสู่เยาวชนรุ่นหลังได้เพื่อมิให้สูญหายไปจากท้องถิ่นเดิม คุณปรานี บริบูรณ์ (ซึ่งในขณะนั้นเป็นภรรยาของนายกเทศมนตรี เทศบาลเมืองพนัสนิคม) จึงได้รับภาระการดำเนินงานนี้มา โดยรวบรวมช่างฝีมือและชิ้นงานในพื้นที่อำเภอพนัสนิคม ตั้งกลุ่มการทำงานขึ้นที่บ้านพักของตนเอง จนปัจจุบันคมกฤช บริบูรณ์ บุตรชายได้สืบทอดงานต่อได้พัฒนาเป็นศูนย์ส่งเสริมฝีมือจักสานด้วยไม้ไผ่ เป็นที่ให้ความรู้เกี่ยวกับงานหัตถกรรมจักสานไม้ไผ่ เป็นแหล่งที่รวบรวมช่างฝีมือหัตถกรรมจักสานไม้ไผ่ และได้ผลิตสืบทอดผลงานจักสานฝีมือละเอียดจากรุ่นสู่รุ่นให้เป็นที่รู้จักและยอมรับอย่างกว้างขวางทั้งในประเทศและต่างประเทศ
• จักสานไม้ไผ่ชุดนี้ที่มีแนวคิดจากการทำ เชี่ยนหมาก ที่ปัจจุบันสังคมไทยไม่นิยมใช้แล้ว ปรับเป็นชุด เชี่ยนเมี่ยง สำหรับเมนูเมี่ยงในรูปแบบต่างๆ ที่เป็นปัจจุบัน ให้อารมณ์ความเป็นภาชนะแบบไทยยังคงอยู่

ภูมิปัญญางานจักสานในพื้นที่อำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี มีเอกลักษณ์ผสมผสานกันระหว่างชาวจีน ชาวลาวเวียงและคนไทยในท้องถิ่น เกิดเป็นอัตลักษณ์พิเศษ เป็นสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ที่กรมทรัพย์สินทางปัญญาให้การรับรอง ว่าเป็นลายพิกุลที่ไม่พบในงานจักสานจากแหล่งอื่น คือลายพิกุลร่วง ลายพิกุลลายไทย ลายพิกุลดาวล้อมเดือน ลายพิกุลดอกบัว และ ลายพิกุลลายดอกแหน