เทคนิคที่ใช้ : ผ้าซิ่นตีนจกลาวครั่ง  ตัวซิ่นลายมัดหมี่สามกษัตริย์ เป็นผืนผ้าที่ประกอบขึ้นด้วย 2 เทคนิคคือ
1. เทคนิคมัดหมี่ คือกรรมวิธีการสร้างลวดลายบนผืนผ้าแบบหนึ่งที่เกิดจากการมัดเส้นด้ายที่จะนำไปใช้ในการทอผืนผ้า โดยมัดเส้นด้ายเป็นเปลาะๆ ตามลวดลายที่กำหนดไว้ให้แน่นด้วยวัสดุต่างๆ ตามแต่ละท้องถิ่นที่นิยมใช้ เช่น เชือกกล้วย เส้นด้ายฝ้าย ใบว่านสากเหล็กหรือต่อเหล่าอี้ (พืชชนิดหนึ่งที่ใช้ในชนเผ่าปกาเกอะญอ) เส้นเชือกพลาสติกหรือฟาง เพื่อปิดกั้นไม่ให้เส้นด้ายที่มัดไว้สัมผัสกับสีย้อม แล้วจึงนำเส้นด้ายที่มัดแล้วนั้นไปย้อมสี แล้วแกะเอาวัสดุที่มัดนั้นออก หากต้องการให้เกิดลวดลายที่มีหลายสี ก็ต้องมัดและย้อมสีทับหลายครั้งเพื่อให้ได้ลวดลาย สีสันตามที่ต้องการ โดยเส้นด้ายที่ผ่านการย้อมสีตามลวดลายที่กำหนดและสีสันที่ต้องการ จะถูกนำไปผ่านกระบวนการเตรียมเส้นไหมหรือเส้นฝ้ายเพื่อใช้ทอเป็นผืนผ้า และเมื่อทอออกมาเป็นผืนผ้าสำเร็จแล้วจะเกิดเป็นลวดลายและสีสันที่ต้องการ
2. เทคนิคการทอจก คือ การสร้างลายบนผืนผ้าด้วยการเพิ่มเส้นด้ายพุ่งพิเศษเข้าไปเป็นช่วงๆ ไม่ติดต่อกันตลอดหน้ากว้างของผืนผ้า การจกนิยมใช้วัตถุที่มีความแหลมพอสมควร เช่น ไม้เหลาบางได้ขนาด ขนเม่น หรือนิ้วมือยกเส้นด้ายเส้นยืนขึ้น แล้วสอดเส้นด้ายสีต่างๆ พุ่งพิเศษเข้าไปตามจังหวะของลวดลาย โดยนายนิทัศน์ จันทร ผู้สร้างสรรค์มีทักษะและความชำนาญในการใช้การจกด้วยนิ้วมือ โดยใช้นิ้วมือล้วงหรือควักเอาเส้นด้ายที่ห้อยอยู่ขึ้นมาทำเป็นลวดลาย และสอดด้ายนั้นลงไปห้อยไว้ใต้ด้ายยืนตามเดิม โดยจะไม่มีการพันรอบด้ายเส้นยืน ทำเนื่องกันไปตลอดหน้าผ้า หรือจะเว้นระยะห่างเพื่อให้ได้ลวดลายอีกแบบก็สามารถทำได้

กรรมวิธีการสร้างสรรค์ชิ้นงาน :
ในขั้นตอนการทอผ้าทอลาวครั่ง สิ่งสำคัญที่ต้องใช้ก็คือเส้นไหม และ เส้นฝ้าย ใช้ไม้หลาบ (สำหรับแต่งเติมสี) เริ่มด้วยการขึงไหมเข้ากับกี่ทอผ้า เมื่อเข้าดีแล้วจึงนำกระสวยที่บรรจุไหมไว้ในร่องกลางของกระสวย เพื่อใช้สอดเส้นไหมในแนวขวาง ซึ่งการสอดในแต่ละครั้งต้องสอดให้กลับไปกลับมาอยู่เสมอหรือตามรูปแบบลายที่ผู้ทอต้อการ โดยในการสอดเส้นไหมพุ่ง 1 ครั้ง ช่างผู้ทอต้องเหยียบกี่ทอ 1 ครั้ง เพื่อให้ฟืม (ไม้จัดลายผ้า) กระทบกับเส้นไหมที่ทอให้แน่นเข้ากับลายที่ออกแบบไว้ทำต่อไปเรื่อย ๆ จนทอเสร็จสิ่งสำคัญในการทอนี้คือ สามารถเพิ่มเส้นไหมพิเศษให้ลายผ้ามีความโดดเด่นได้ด้วยวิธีการใช้เส้นด้ายพุ่งพิเศษเพียงสีเดียวสอดขึ้นลงด้วยวิธีการใช้ไม้สอดไหมยืนขึ้นแล้วสอดเส้นไหมสีที่ต้องการเข้าไปจะทำให้ได้สีที่ดูฉูดฉาดเป็นเส้นลายเดียว

• ตัวซิ่น : ทอด้วยเทคนิคมัดหมี่ ลายสามกษัตริย์ ทอคั่นต่อลายด้วยการขิด
• ตีนซิ่น : ลายหลัก คือ ลายขอขือเล็ก ลายดอกจัน
  ลายประกอบ คือ ลายสร้อยสาหงาย  ลายเอี้ย 4ไม้  และลายสร้อยสาคว่ำ

• ชนชาวลาวครั่ง เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่สืบเชื้อสายบรรพบุรุษมาจากหลวงพระบางและเวียงจันทน์ อพยพเคลื่อนย้ายมาจากฝั่งซ้ายของลุ่มแม่น้ำโขง สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว เข้ามาตั้งถิ่นฐานในหลายจังหวัดของประเทศไทย โดยเฉพาะจังหวัดอุทัยธานี จังหวัดชัยนาท และจังหวัดสุพรรณบุรี
• กลุ่มชนชาวลาวครั่งมีความสามารถในการทอผ้าโดยเฉพาะการทอผ้าจก เมื่อมีการอพยพโยกย้ายถิ่นฐานก็นำเอาประเพณีวัฒนธรรมสิ่งของเครื่องใช้ติดมาด้วย โดยเฉพาะวัฒนธรรมด้านการทอผ้า และยังคงรักษาวัฒนธรรมประเพณี พิธีกรรม และความเชื่อไว้ได้อย่างต่อเนื่อง ผ้าทอจึงถือเป็นส่วนหนึ่งของวิถีชีวิตชาวลาวครั่ง
• ผ้าทอลาวครั่ง เกิดจากฝีมือของช่างทอชาวลาวครั่งซึ่งส่วนใหญ่ทอกันอยู่ในแถบจังหวัดสุพรรณบุรี จังหวัดอุทัยธานี และจังหวัดชัยนาท ถือเป็นมรดกตกทอดทางวัฒนธรรมของกลุ่มชนชาวลาวครั่งมาเป็นเวลาหลายชั่วอายุคน ในอดีตนั้นชาวลาวครั่งจะทอผ้ากันทุกครัวเรือนเพื่อเป็นเครื่องนุ่งห่มของทุกคนในครอบครัว และใช้ในพิธีกรรมตามคติความเชื่อดั้งเดิมที่เกี่ยวกับการปฏิบัติต่อดวงวิญญาณ พิธีกรรมเกี่ยวกับการเกิด การตาย และประเพณีพิธีกรรมต่างๆ ผ้าทอลาวครั่งจึงมีความสำคัญ ผูกพันกลมกลีนต่อวิถีชีวิตชาวลาวครั่งมาตั้งแต่อดีต และยังถ่ายทอดให้ลูกหลานได้สืบทอดต่อกันมาถึงปัจจุบัน
• ผ้าทอลาวครั่ง มีความเป็นเอกลักษณ์โดดเด่นแตกต่างจากกลุ่มชาติพันธุ์อื่นๆ ผ้าที่เป็นเอกลักษณ์โดดเด่นของชาวลาวครั่งในแถบจังหวัดอุทัยธานี และจังหวัดชัยนาท คือ “ผ้าซิ่นมัดหมี่ต่อตีนจก” ซึ่งถือว่าเป็นผ้าที่แสดงถึงฝีมือชั้นเลิศของช่างทอลาวครั่ง ด้วยมีเทคนิคการทอทั้งการจกและมัดหมี่โดยใช้ทั้งฝ้าย และไหมเป็นองค์ประกอบ เอกลักษณ์ที่โดดเด่นของผ้าทอลาวครั่งคือความงดงามของตัวซิ่นที่มีความหลากหลายทั้งรูปแบบ และสีสันบนผ้าซิ่น โดยชาวลาวครั่งจะเรียกผ้าซิ่นต่อตีนจกเหล่านั้นตามลักษณะโครงสร้างของตัวซิ่นเป็นหลัก เช่น ซิ่นหมี่โลด ซิ่นหมี่ตา ซิ่นหมี่น้อย เป็นต้น
• ผ้าทอลาวครั่ง เมื่อนำมาทำเป็นผ้าซิ่นลาวครั่ง ความสำคัญจะอยู่ที่ “ตีนซิ่น” ซึ่งในอดีต ตีนซิ่นต้องเป็นสีแดงเท่านั้น โดยคนโบราณจะใช้สีเป็นตัวแทนหรือสัญลักษณ์ถึงที่มาของบรรพบุรุษ ซึ่งสีแดง สื่อความหมายแทน “ดวงอาทิตย์” สืบเนื่องจากบรรพบุรุษของชาวลาวครั่งอพยพโยกย้ายมาจากทิศตะวันออก และสีแดงจะถูกนำมาใช้เฉพาะส่วนตีนซิ่นเท่านั้น โดยผ้าซิ่นลาวครั่ง มีการใช้สีหลักๆ อยู่ 5 สี ได้แก่
  -  สีแดง  สื่อความหมายถึงการอพยพมาจากดินแดนทางทิศตะวันออก
  -  สีดำ  สื่อความหมายถึง “เมือง” ที่มีลักษณะอุดมสมบูรณ์ มี “ดินดำชุ่มน้ำ”
  -  สีขาว สื่อความหมายถึง “เชื้อชาติ” บอกถึงชาติพันธุ์หรือชนเผ่าของบรรพบุรุษคือ “ลาวพุทธ”
  -  สีเหลือง สื่อความหมายถึง “ดอกจำปา” เอกลักษณ์ของชุมชนหรือความเป็นลาว นั่นเอง
  -  สีเขียว สื่อความหมายถึง “การดำรงชีวิต” ที่ผูกพันกับธรรมชาติ

ผ้าทอลาวครั่งฝีมือนายนิทัศน์ จันทร มีเอกลักษณ์ที่โดดเด่นด้วยฝีมือการทอเทคนิคจกลายที่ให้สีสันสวยสดวิจิตร ตระการตา ที่มีทั้งลวดลายโบราณแบบดั้งเดิมที่มีเอกลักษณ์ของผ้าทอลาวครั่งที่สืบสานจากบรรพบุรุษเพื่อไม่ให้สูญหาย และลวดลายที่ปรับประยุกต์ที่เกิดจากการผสมผสานกับลวดลายโบราณจนเกิดเป็นลวดลายใหม่ๆ สวยสะดุดตาเพื่อให้สอดรับกับความนิยมของลูกค้า รวมถึงการย้อมด้วยสีธรรมชาติที่ให้สีสันหลากสี หลายโทน ที่สวยงามจนได้รับความนิยม และเป็นที่ต้องการของกลุ่มลูกค้าเป็นอย่างมาก