เทคนิคที่ใช้: การตกแต่งกระดาษที่มีน้ำหนักเบา และ การร้อยเชือกเพื่อพยุงว่าวให้ลอยติดลมบน

ขั้นตอนการสร้างสรรค์
    1. นำกระดาษสาหรือกระดาษฟางมาวางแบบสำหรับตัดรูปทรงของงู โดยนำมาพิมพ์ลายสำหรับร่างแบบหน้าของงูเพื่อระบายสีด้วยพู่กัน
    2. จากนั้นเตรียมขึ้นโครงว่าวนำไม้ไผ่แก่มาเหลาให้กลมเพื่อขึ้นโครงอกและโครงกระดูกหลัง
โดยใช้เชือกมัดให้เป็นรูปทรงคล้ายสี่เหลี่ยมคางหมู แต่ส่วนด้านบนเป็นเส้นโค้งคล้ายหัวงูแผ่แม่เบี้ย
เตรียมเม็ดโลหะเงินแท้เพื่อหลอมในเบ้าหลอมด้วยความร้อนสูง
    3. นำตัวว่าวกระดาษหน้างูมาติดเข้ากับโครงว่าวด้วยกาว แล้วจึงใช้เชือกไนล่อนผูกเป็นคอซุงสำหรับผูกเชือกว่าวที่ใช้ดึงตัวว่าว
    4. นำกระดาษย่นมาตัดเป็นหางว่าวงู แล้วติดประกบเข้ากับโครงว่าวด้านล่าง

"ว่าวงู” เป็นว่าวที่นิยมเล่นกันทั่วทุกภาคของประเทศไทย ถูกจัดกลุ่มอยู่ในลักษณะว่าวแผง ซึ่งเป็นว่าวลักษณะแบนที่มีความกว้างและความยาว และเป็นการละเล่นพื้นบ้านที่จำลองมาจากสิ่งแวดล้อมใกล้ตัว เนื่องจากพื้นที่ตามสวนตามไร่มีความอุดมสมบูรณ์ มีสัตว์จำพวกงูชุกชุม จึงได้มีการนำมาเป็นแบบในการทำว่าวงู และถือว่าเป็นว่าวที่ลอยขึ้นฟ้าได้ง่ายที่สุด เพราะหางว่าวที่ถ่วงต้านลมบนอากาศ เมื่อปล่อยว่าวงูให้ลอยและติดลมบน หางที่ยาวและสวยงามจะทำให้มองดูคล้ายกับงูที่เลื้อยอยู่บนท้องฟ้า

แหล่งอ้างอิงข้อมูล :

• ปริญญา สุขชิต. 2555. ว่าว, ใน สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชน โดยพระราชประสงค์ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เล่มที่ 37. กรุงเทพฯ : โครงการสารานุกรมไทยสำหรับเยาวชน โดยพระราชประสงค์ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว.