การกลึงขึ้นรูปไม้ และการประดับมุก

รำมะนา(มโหรี) เป็นเครื่องตี ประเภทกลองขึ้นหนังหน้าเดียว มีลักษณะสั้น หน้ากลองขึงด้วยหนังวัวตรึงด้วยหมุดทองแดงโดยรอบ มีเชือกเส้นหนึ่งที่เรียกว่า สนับ สำหรับหนุนข้างในโดยรอบถ้าหนังกลองหย่อนก็สามารถ ช่วยทำให้เสียงสูงและไพเราะขึ้นได้ บรรเลงด้วยการตีด้วยฝ่ามือคู่กับโทนมโหรี

รำมะนา เดิมใช้ประกอบจังหวะในการแสดงร้องเพลง “บันตน” ซึ่งเข้าใจว่าได้รับต้นแบบมาจากชวา และเข้ามาแพร่หลายในไทยช่วงรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 ต่อมาได้พัฒนาเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในการบรรเลงเพลงประกอบจังหวะการละเล่นพื้นบ้านของไทย เช่น ลำตัด ลิเกลำตัด และลิเกรำมะนา เป็นต้น