ซอด้วงเป็นเครื่องดนตรีประเภทสีที่มีสายเพียง 2 สาย ส่วนที่เป็นคันซอประกอบด้วย 2 ส่วนใหญ่ๆ คือ ส่วนบนสุดเรียกว่า “โขน” มีลักษณะด้านบนเป็นสี่เหลี่ยมค่อนข้างงอนไปทางด้านหลัง ด้านล่างค่อยๆ เรียวเล็กมาตามลำดับ ในส่วนของโขนประกอบด้วยลูกบิด 2 อัน ลูกบิดด้านบนสำหรับผูกสายทุ้ม ส่วนลูกบิดที่อยู่ด้านล่างสำหรับผูกสายเอก โดยเจาะรู 2 รู เพื่อให้สอดลูกบิดทั้งสอง และสามารถเทียบเสียงสูง - ต่ำ ตามความต้องการ สำหรับส่วนที่เหลือของคันซออยู่ต่อจากทางส่วนล่างของโขน ส่วนนี้มีลักษณะกลมและค่อยๆ เรียวเล็กลงมาตามลำดับ โดยส่วนปลายด้านล่างจะสอดลงไปในกระบอกซอ
กระบอกซอด้วงส่วนใหญ่ทำด้วยไม้ไผ่ ด้านหน้าของกระบอกซอขึ้นหน้าและปิดด้วยหนังงูเหลือม ที่หน้าซอมีหย่องซึ่งทำด้วยไม้ไผ่ มีความยาวประมาณ 1 เซนติเมตร และสูงประมาณ 1 หุน คันชักประกอบด้วย 2 ส่วนสำคัญคือ ตัวคันชักและหางม้า ตัวคันชักเป็นไม้เนื้อแข็งชนิดเดียวกับที่ใช้ทำคันซอและกระบอกซอ สำหรับหางม้านั้นนิยมใช้ขนหางม้าสีขาว
ซอด้วงเป็นเครื่องบรรเลงประสมอยู่ในวงเครื่องสายและวงมโหรี ในวงเครื่องสายซอด้วงทำหน้าที่เป็นผู้นำในการบรรเลงเพลงประเภทลูกล้อและลูกขัด สำหรับในวงมโหรีซอด้วงมีหน้าที่เดินทำนองร่วมไปกับระนาดเอก