ตัวพานทำเป็นรูปทรงอ่าง หรือชามเล็ก ๆ สลักดุนลายกลีบบัว ในกลีบบัวบรรจุลายเทพพนม
ส่วนฐานทำเป็นรูปช้างยืนด้วยขาหลังทั้งสองข้างและใช้งวงที่ยกชูขึ้นเป็นเครื่องยึดชูตัวพาน
ฐานเป็นรูปบัวคว่ำ และมีขอบหยักฟันปลา ล้อมรอบเท้าช้าง (เป็นอิทธิพลจากศิลปะตะวันตกที่แพร่หลายเข้ามาสู่ราชสำนักสยาม และเป็นที่นิยมมาก ตั้งแต่ตอนกลางรัชกาลของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 ต่อเนื่องลงมาจนถึงต้นรัชกาลพระบาทสมเด็จ พระปรเมนทรมหาอานันทมหิดลฯ รัชกาลที่ 8)
เป็นภาชนะสำหรับตั้งกลางโต๊ะอาหารที่เรียกเป็นภาษาอังกฤษว่า Center piece ใช้ใส่ดอกไม้ ผลไม้ ลูกอม ขนมหวาน
แหล่งอ้างอิงข้อมูล :
สลักดุน ภูมิปัญญาเชิงช่าง จากอดีตสู่ปัจจุบัน ศูนย์ส่งเสริมศิลปาชีพระหว่างประเทศ (องค์การมหาชน) ปีที่ตีพิมพ์ 2559