นายพงษ์พันธุ์ นับเป็นทายาทรุ่นที่ 5 ของครอบครัวชาวมอญที่อาศัยอยู่ในเกาะเกร็ด นนทบุรี กลุ่มชาติพันธุ์ที่เข้ามาตั้งรกรากในสยามประเทศตั้งแต่สมัยพระเจ้าตากสิน นับได้กว่า 250 ปีที่ผ่านมา โดยหนึ่งในอัตลักษณ์ของชาวมอญที่เป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลายคือภูมิปัญญาการทำเครื่องปั้นดินเผา

แต่เดิมนั้นการปั้นในกลุ่มชาวมอญเป็นการปั้นเครื่องใช้ในครัวเรือนจำพวก โอ่ง อ่าง กระถาง ครก ฯลฯ ซึ่งมักสงวนงานขึ้นรูปเครื่องปั้นขนาดใหญ่สำหรับชายที่รูปร่างแข็งแรง หากทว่าคุณย่าของนายพงษ์พันธุ์มีความชอบงานปั้นแกะสลักในสายเลือดจึงมักปั้นงานจำลองชิ้นเล็ก จำพวกกระแจะจันทน์ ผอบ เป็นงานของชำร่วยของฝากที่วิจิตรงดงามหาที่เปรียบได้  เป็นที่ประทับใจแก่ผู้ที่พบเห็น และมักคว้ารางวัลทุกคราวที่มีการจัดเวทีประกวดแข่งขัน ด้วยเหตุนี้นายพงษ์พันธุ์จึงได้มีโอกาสคลุกคลีอยู่กับงานเครื่องปั้นดินเผาวิจิตรขนาดจิ๋วที่คุณย่ามักให้เป็นลูกมือตั้งแต่เด็ก

กระทั่งได้เข้าเรียนในวิทยาลัยช่างศิลป์ ลาดกระบัง นำความถนัดความชอบมาต่อยอดอย่างเป็นระบบ ผสมผสานกับเทคโนโลยีใหม่ๆ จากการเรียนจนได้นำลวดลายวิจิตรของคุณย่ามาผสมผสานกับความละเมียดอ่อนช้อยกับลายไทยให้อยู่ในชิ้นงานที่มีเพียงหนึ่งเดียว แล้วเพิ่มคุณค่าให้ชิ้นงานด้วยการเลือกใช้เทคนิคการลงสีใกล้เคียงกับการลงรักปิดทองของงานหัตถศิลป์ชั้นสูงของไทย โดยในระยะแรกชิ้นงานของนายพงษ์พันธุ์วางจำหน่ายในโรงแรมระดับ 5 ดาวของไทย  จนชิ้นงานของนายพงษ์พันธุ์ได้รับความนิยมจากชาวต่างประเทศ และมีชื่อเสียงในฐานะงานหัตถกรรมที่มีเพียงชิ้นเดียวในโลก สร้างชื่อให้เครื่องปั้นดินเผาบ้านดินมอญอย่างต่อเนื่อง ปัจจุบันเพื่อตอกย้ำเอกลักษณ์การสร้างสรรค์ผลงานในแบบฉบับของตนเอวนายพงษ์พันธุ์ ได้สร้างแบรนด์ “พันธุ์ชนิล (PANCHANIN)” สำหรับผู้ที่ชื่นชอบงานอัตลักษณ์ที่โดดเด่นจากงานเครื่องปั้นดินเผาอีกด้วย