ในปัจจุบันงานเครื่องถมไทย แทบจะไม่มีใครที่จะมาใส่ใจหรืออนุรักษ์ด้วยกรรมวิธีการทำที่มีขั้นตอนที่ยุ่งยาก ซับซ้อนต้องอาศัยความอดทนเป็นอย่างมากผมจึงอยากหันมาอนุรักษ์งานเครื่องถมตรงนี้ ดั่งที่ในหลวงรัชกาลที่ 9 ได้เคยทรงตรัสว่า “จงรักษาศิลปะของชาติแขนงนี้ไว้ให้ดี”
• คุณสรภัทร เป็นชาวนครศรีธรรมราช ได้รับการถ่ายทอดองค์ความรู้เชิงช่างเครื่องถมจากทั้งคุณพ่อนิคม สาราพฤษ และคุณอาสุพรชัย สาราพฤษ
• ในช่วงวัยเด็กย่านท่าวุ้งที่เขาใช้ชีวิตอยู่นั้น แต่ละบ้านจะมีอาชีพช่างทำเครื่องถมเป็นอาชีพหลัก ทำให้เขาคลุกคลีอยู่กับชุมชนเครื่องถมนครศรีธรรมราชตั้งแต่เยาว์ วัย และนายสรภัทรได้เข้าเรียนระดับ ปวช.ที่วิทยาลัยศิลปหัตถกรรมนครศรีธรรมราช เลือกเรียนสาขาเครื่องประดับทวิภาคีเพื่อหาช่องทางเรียนต่อระดับปวส. เพราะมีคำแนะนำว่าสามารถทำงานหาเงินเรียนไปด้วยได้ในคราวเดียวกัน
• คุณสรภัทรทำงานเครื่องถมส่งให้กับร้านเครื่องถมในจังหวัดนครศรีธรรมราชจนสามารถเรียนจบระดับปวส. ได้และมุ่งหน้าเข้ามากรุงเทพมหานครเพื่อสอบเรียนต่อวิทยาลัยเพาะช่าง ในสาขาเครื่องประดับอัญมณีและโลหะรูปพรรณ ที่นี่แม้เป็นเพียงนักเรียนปีหนึ่งแต่เขายังไปรับงานเครื่องถมจากร้านจิวเวลรี่มาทำ เพื่อหาเงินค่าเทอมระหว่างเรียนได้ไม่ขัดสน ความเชี่ยวชาญชำนาญงานเครื่องถม โดยเฉพาะอย่างยิ่งงานเครื่องประดับ ทำให้นายสรภัทรมองเห็นว่า การรับงานจากร้านเครื่องประดับมาทำนั้นไม่สามารถสร้างแรงต่อรองเรื่องราคาได้ เท่ากับการออกแบบเครื่องประดับในลวดลายที่ไม่เหมือนใครได้ นั่นจึงเป็นที่มาของการเริ่มออกแบบชิ้นงานที่มีความเป็นเอกลักษณ์ของนายสรภัทร ที่มีความพิเศษไม่เหมือนใครด้วยการใช้เทคนิค งานหัตถศิลป์ชั้นสูงของตระกูลช่างทองโบราณไทยนั่นเอง