ครูไพโรจน์เป็นชาวจังหวัดสุรินทร์ สนใจงานศิลปะตั้งแต่เยาว์วัย มักเป็นนักปั้นมือรางวัล แต่เริ่มต้นเรียนด้านจิตรกรรมไทยจริงจังหลังเป็นนักเรียนที่วิทยาลัยในวัง (วังชาย) แล้วศึกษาต่อระดับปวส.ที่วิทยาลัยเพาะช่างในสาขาเครื่องประดับอัญมณีและโลหะรูปพรรณ โดยในระหว่างเรียนยังได้รับงานซ่อมและสร้างเครื่องประดับโบราณเพราะอาศัยทำงานอยู่กับอาจารย์วีรธรรม  ตระกูลเงินไทย  ครูศิลป์ของแผ่นดิน พูดได้ว่าเริ่มจับทำงานเครื่องทองโบราณตั้งแต่อายุ 15  ปีจนสำเร็จการศึกษาก็เข้าทำงานให้กับอาจารย์วีรธรรมมาโดยตลอด

ในระหว่างที่ทำงานก็เริ่มรับงานออกแบบเครื่องประดับเอง  กระทั่งเริ่มออกมารับงานออกแบบเครื่องประดับโบราณเต็มตัว ในปี 2554 ด้วยเอกลักษณ์ที่โดดเด่นจากโครงลายที่เป็นงานโบราณทั้งหมด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเครื่องทองโบราณยุครัชกาลที่ 5 ที่มีเสน่ห์งานเครื่องทองแบบยุโรปผสมผสานเข้ามา ซึ่งครูไพโรจน์มักเลือกวาดลายไทยใบเทศ  ลายเครือเถา หรือลายกระจังตาอ้อย สอดแทรกจัดวางได้อย่างเหมาะเจาะลงตัว และให้รายละเอียดการสลักดุนลายที่ละเอียดสร้างมิติให้กับชิ้นงานเครื่องประดับอย่างประณีตบรรจง